Przejdźmy jednakże do wyszczególnienia najpopularniejszego podziału instrumentów muzycznych.
Wydziela się chordofony, a zatem instrumenty, które mają napięte struny stanowiące funkcję wibratora. Popularne są także aerofony, jakie odznaczają się tym, iż ich wibratorem jest wprowadzone w drganie powietrze. Często występujące na rynku muzycznym są również membranofony, a więc modele z wibratorem w postaci napiętej membrany. Do tego dochodzą także idiofony, a więc instrumenty z wibratorem w postaci ciała stałego odznaczającego się indywidualną sprężystością. Elektrofony z kolei to instrumenty z wibratorem w formie membrany głośnika, gdzie źródło drgań wprawiających w ruch wibrator jest układ elektryczny. Jeszcze co innego to popularna klasyfikacja, która chyba pojawia się w charakterystyce instrumentów muzycznych zdecydowanie najczęściej. Wtedy wydziela się specyficzne podgrupy, jakimi są instrumenty strunowe. Są to, jak wskazuje na to już samo nazewnictwo, modele, które wydobywają z siebie dźwięk poprzez drgającą strunę. W tym przypadku wyróżnia się trzy podstawowe podkategorie tychże instrumentów strunowych, a mianowicie szarpane, jakich przykładem może być klawesyn, harfa, lutnia i świetnie każdemu znana gitara. Dodatkowo inną podkategorią są modele smyczkowe, a do nich zalicza się kolejno- kontrabas, altówkę, skrzypce i piękną wiolonczelę. Trzecia podkategoria instrumentów strunowych to zaś warianty uderzane, na czele z klasykiem w postaci pianina czy fortepianu oraz cymbałów. W klasyfikacji popularnej nie można zapomnieć również o instrumentach dętych, a więc muzycznych wariantach, gdzie dochodzi do pobudzania dźwięku i uzyskiwania melodii poprzez specyfikę zadęcia. Zadęcie to natomiast w muzyce siła wydechu gracza danego instrumentu.
W tym przypadku pojawia się specyfika podziału na parę podkategorii, nieco więcej niż w zakresie wyżej wspomnianych modeli strunowych. Po pierwsze, jest to grupa instrumentów drewnianych, do jakich zaliczyć należy obój, flet, rożek angielski, klarnet, fagot, kontrafagot, saksofon. Jest on teoretycznie budowany z zastosowaniem metalu, ale jednak zaliczany do drewnianych instrumentów z dziedziny dętych modeli, ponieważ wyposażony jest w wykonany z drewna stroik. Kolejna podkategoria, o jakiej także należy koniecznie wspomnieć to modele blaszane, czyli waltornia, trąbka, puzon i tuba. Nie możemy też pominąć głosu i gwizdu ludzkiego, bo to też specyficzny, ale jednak instrument. Do tego dochodzą także warianty klawiszowe – organy, fisharmonia i akordeon. Trzecim rodzajem instrumentów muzycznych w opisywanej tu klasyfikacji popularnej są instrumenty perkusyjne. Wyróżniają się one tym, iż uderza się w instrument bądź jego poszczególne elementy po to, aby w ten sposób pobudzać je i wprowadzać w ruch. Biorąc pod uwagę specyfikę konstrukcji instrumentów tej kategorii, warto wspomnieć o wielorakich poddziałach, na jakie składają się modele płytowe na czele z talerzami oraz gongiem. Do tego dochodzą warianty sztabkowe drewniane, czyli na przykład marimba czy ksylofon. Poza modelami drewnianymi, wydziela się też sztabkowe metalowe takie jak przykładowo wibrafon, czelesta czy dzwonki. Ciekawie prezentują się również warianty instrumentów perkusyjnych, jakimi są odmiany membranowe – bębny i kotły, a także rurowe – dzwony rurowe oraz prętowe – trójkąt. Do tego dochodzą inne – kastaniety, klekotka, terkotka, grzechotka, pudła akustyczne. Jeszcze inny rodzaj instrumentów perkusyjnych to z kolei kategorie wyróżniane poprzez emitowany dźwięk i na tej podstawie można mówić o instrumentach o nieokreślonej wysokości dźwięku – bębny, trójkąt, kastaniety, talerze oraz o określonej wysokości dźwięku – ksylofon, dzwony rurowe, wibrafon, kotły.
Wydziela się kilka standardowych kategorii, w tym modele dęte, strunowe oraz perkusyjne. Jeżeli natomiast mowa o wariantach strunowych, to ich podstawą rozróżnienia jest sposób zastosowania strun, a mianowicie typ wykorzystanej struny oraz jej ilość. Jeśli chodzi o instrumenty dęte, to podstawą podziału jest incytator, a więc zadęcie, jest to więc nic innego jak siła, moc z jaką wibrator jest pobudzany. Przy instrumentach perkusyjnych z kolei nie ma żadnego charakterystycznego elementu, zaś jedynie działanie samo w sobie.
Nieprzypadkowo zatem ten typ instrumentu określany jest mianem perkusyjnych, bowiem słowo to etymologicznie wywodzi się z języka łacińskiego i oznacza percussio, a zatem uderzanie. Istnieje także opcja klasyfikowania instrumentów muzycznych ze względu na źródła dźwięku, a mianowicie rodzaj wibratora. Chodzi wówczas o specyficzny podział przygotowany przez Curta Sachsa i Ericha von Hornbostela. Pomyslodawcy tejże techniki mieli na celu podział instrumentów muzycznych bez względu na to, jakie jest ich pochodzenie.
